در اولین سالگرد(۱).......

..... و حدیث مرگ را هرچند که تکرار می شود ؛ باور نمیکنیم. 

 یک سال وتوگوئی صدها سال را با یاد و بیحضورش ،  

چه تلخ و مبهوت به پایان بردیم . 

 و در فراقش ،چه خونها که از دل چکید و 

 چه اشکها که بر رخ دوید  .  

گویند که شاد بودن هنر است و 

 شادکردن هنری والاتر .  

و او آنقدر هنرمند و عاشق بود که که اگر هم شاد نبود شاد می نمود 

  و ما اینک اولین سالگردکوچ شادی بخش زندگیمان را به سوگ نشسته ایم   

و در عجب از دستان پرسخاوتش که چطور آن خنده های بی بدلیل 

 و آن نگاههای نافذ را از ما دریغ کرد .